Nəsiminin “Məndə sığar iki cahan” mətləli şeirindəki “Zərrə mənəm, günəş mənəm, çarilə pəncü şeş mənəm” misrasının nə anlama gəldiyini bu günə qədər onlarla insan məndən soruşub. Mən də bilmədiyimi demişəm. Son zamanlar ” Vəfqi Cədvəli“ haqqında bir şey oxuduqda bu beytin də mənasına sanki bir ipucu tapdım.
Cədvəli Vəfqi qədim zamanlardan bir çox millətlərin içində əhəmiyyət verilən və hətta müqəddəs sayılan bir cədvəldir. Bu cədvəldə olan ədədləri hər yerdən hesablasan, həmişə cəmin nəticəsi 15 olar.
Bu cədvəldə 4, 5, 6 ədədləri bir pillə kimi yerləşib, sanki dörd birinci, beş ikinci və altı son pillədir. Qədim anlayışa görə, bu, Arifin Tanrıya qovuşmaq və yüksəliş (səud) əlamətidir.
Qeyd (Anlam): Misradakı “çarilə pəncü şeş” (4 ilə 5 və 6) ifadəsi, qədim ezoterik bilgilərə görə, həmin “Cədvəli Vəfqi”nin üç mühüm rəqəmini təmsil edir və sufi mənasında “İnsan-i Kamil”in mənəvi yüksəliş yolunu simvollaşdırır.
About the Author
